przeprosić się

См. также в других словарях:

• przeprosić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przepraszać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przeprosić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} przestać być zagniewanym, zapomnieć urazy, przyjąć przeprosiny; udobruchać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepraszać się – przeprosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} godzić się ze sobą, jednać się, wybaczać sobie wzajemnie urazy i winy; przepraszać wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kłótni długo się przepraszali. Przeprosić się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… …   Słownik języka polskiego

• przeproszenie — n I 1. rzecz. od przeprosić. 2. lm D. przeproszenieeń «wyrazy przepraszające; prośba o przebaczenie, o darowanie winy, przewinienia, uchybienia» Nastąpiło przeproszenie i znów zapanowała zgoda. Nie słuchał żadnych przeproszeń. ∆ pot. Z… …   Słownik języka polskiego

• przepraszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepraszaćam, przepraszaća, przepraszaćają, przepraszaćany {{/stl 8}}– przeprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przepraszaćproszę, przepraszaćprosi, przepraszaćproś, przepraszaćproszony {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wobec — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w dopełniaczu» a) «oznaczający: w (czyjejś) obecności, przy (kimś)» Przeprosić kogoś wobec świadków. Przemówić wobec tłumu. ◊ Wszem wobec a. wszem wobec i każdemu… …   Słownik języka polskiego

• pojednać — dk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany pojednywać ndk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany a. VIIIa, pojednaćnuję, pojednaćnujesz, pojednaćnuj, pojednaćywał,… …   Słownik języka polskiego

• niepoznanie — n I, blm «fakt, że ktoś nie poznał kogoś lub nie został poznany» Przeprosić kogoś za niepoznanie. do niepoznania «w sposób uniemożliwiający lub bardzo utrudniający poznanie, nie do poznania» Zestarzeć się, zmienić się do niepoznania …   Słownik języka polskiego

• przebłagać — dk I, przebłagaćam, przebłagaćasz, przebłagaćają, przebłagaćaj, przebłagaćany przebłagiwać ndk VIIIb, przebłagaćguję, przebłagaćgujesz, przebłagaćguj, przebłagaćiwał, przebłagaćiwany «błaganiem wyjednać przebaczenie; przejednać, przeprosić»… …   Słownik języka polskiego

• publicznie — «w sposób publiczny, w miejscu publicznym, przed publicznością, jawnie» Publicznie pochwalić, zganić, przeprosić kogoś. Pokazać się z kimś publicznie. Ogłosić coś publicznie …   Słownik języka polskiego

• na dokładkę — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. jeszcze, dodatkowo, jako dodatek, w formie dokładki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Masz tu jeszcze jeden kotlet na dokładkę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w dodatku, poza tym, na domiar, przy tym …   Langenscheidt Polski wyjaśnień